W mroku ciszy światło tańczy,
Blask księżyca w oczach lśni.
Jej spojrzenie w nas się wplącze,
Czas zatrzymał dla niej dni.
W szepcie farb i nut cieniowych,
Płynie piękno pełne łez,
W jedwabistej chwili nowej,
Jakby szeptał wieczny bez.
Dziewczyno z perłą, w oczach masz czas,
Twoje spojrzenie to nieskończony blask.
Zatrzymaj chwilę, nim zgaśnie cień,
Opowiedz światu, co kryje twój sen.
Twoja skóra jak aksamit,
Każdy pociągnięty ślad,
Pędzlem stworzony świat,
Gdzie milczenie w sobie trwa.
Perła mówi o tajemnicach,
O miłości, której brak,
Cichy ślad po minionych życiach,
Głos wieczności pełen strat.
Czy to smutek? Czy tęsknota?
Czy marzenie tkane w czas?
Twoje serce, jak zagadka,
Niesie wieczny światła blask.
W ramie czasu, w blasku dnia,
Dziewczyno z perłą – wieczna twa gra.
